Wie zijn wij ?
Waar komt de Stichting 162 vandaan ?
De Stichting 162 is een verzelfstandiging van de STIBANS werkgroep 162. Bij het samengaan in September 2009 van de STIBANS met de Nederlands Spoorweg Museum te Utrecht vielen de locomotief NS 162 en de goederenwagen CHAW buiten het collectiebeleid van het NSM. Omdat de locomotief en de noodgoederenwagen waardige representanten zijn van de wederopbouw op spoorweggebied voor Nederland bood het STIBANS bestuur aan de verzelfstandiging van de werkgroep 162 naar een nieuwe stichting te willen financieren en verder het tijdens de STIBANS periode gereserveerde budget in termijnen beschikbaar te stellen. Zodoende werd eind 2009 de Stichting 162 opgericht. Projectleider Kees Mooij benaderde Hans Altena om het stokje van hem over te nemen en daarnaast de rol van voorzitter op zich te nemen. Deze benaderde vervolgens Raymond vd Hoven om de financiën, die hij onder de STIBANS vlag ook al voor het project behartigde, voort te zetten als penningmeester. Meindert Mulder, eveneens een oudgediende van de STIBANS, werd aangetrokken als secretaris. Dit bestuur heeft in deze samenstelling tot 1 April 2013 zitting gehad.
Waar is de Stichting 162 gehuisvest ?
De STIBANS resideerde in het voormalige NS wagenwerkplaats complex in Blerick. Zo ook de Werkgroep 162. De beheerder van het complex, de stichting BOEI was bereid om met de nieuwe stichting afspraken te maken over een verblijf in Blerick. De stichting BOEI zegde toe aansluitend onderdak te willen verlenen voor een periode van 1 a 1,5 jaar. De ploeg werkers zette het werk aan de locomotief voort. Door de grote afstand tussen de woonplaatsen van de medewerkers en de standplaats bleef het aantal werkdagen op jaarbasis zeer beperkt. Ook het ontberen van de meest elementaire zaken om prettig te kunnen werken en er te verblijven maakten het veelal niet makkelijk. Uiteindelijk werd na de afgesproken 1,5 jaar, op 27 Juli 2011 Blerick verlaten en verhuisde de NS 162 naar een locatie onder de rook van Amsterdam op een niet openbaar toegankelijk terrein. Op 8 maart 2012 verhuisde de Stichting 162 opnieuw omdat de huisvesting bepaald was voor een periode van half jaar. Nadat er gekeken was waar de NS 162 het beste tot zijn recht zou kunnen komen werd er voor gekozen om de directie van de SHM te benaderen met de vraag of zij de stichting onder dak zouden willen verlenen. Argumenten als het lokaalspoorkarakter van de SHM lijn en de aanwezigheid van oud NS en NTM goederenmaterieel waren redenen om de SHM directie te bevragen. Na een uiterst positief gesprek werd al doende de SHM museumstoomtram in Hoorn de nieuwe thuisbasis voor de Stichting 162. Omdat de SHM vanaf 2017 een nieuw samenwerkingsverband aanging met Het Spoorwegmuseum en daardoor tramobjecten naar Hoorn zouden verhuizen werd de Stichting 162 vriendelijk verzocht een nieuwe basis te zoeken. Deze werd per 1 Mei 2017, hoewel tijdelijk, gevonden bij de M.B.S. in Haaksbergen en vervolgens de S.T.A.R. in Stadskanaal. Het bestuur is echter blijven zoeken naar definitievere oplossing en heeft daarom gemeend het M.B.S. bestuur in het begin van 2018 opnieuw een verzoek te sturen met als hoofddoel om tot een langdurige samenwerking te komen. Eén van de onderliggende redenen is de doelstelling van de M.B.S. om over een periode van ong. 100 jaar, in decennia, het lokaalspoor te presenteren. Omdat het materieel van de Stichting 162 bij de N.S. eind jaren 40 en 50 met name werd ingezet voor regionaal goederenvervoer, leek het logisch om juist de M.B.S. te verkiezen als nieuwe basis. De prachtige ambiance van de M.B.S. museumspoorlijn maakt verder dat er een authentiek beeld geschetst kan worden bij de inzet van het materieel. Op 25 Mei 2018 werd het verzoek van de Stichting 162 positief beantwoord door het M.B.S. bestuur waarna het materieel en in het kielzog haar de vrijwilligers van de Stichting 162 naar Haaksbergen verhuisden. Een ingrijpende bestuurswisseling op 1 Januari 2020 maakte echter dat de visie en beleid drastisch werden herzien en gewijzigd waarbij alle relaties die aangegaan waren in de afgelopen jaren ongedaan werden gemaakt. Het betekende een uittocht van divers materieel en mensen waaronder dat van onze stichting. Gelukkig bood het Nederlands transport Museum in Nieuw-Vennep uitkomst en zodoende verhuisde op 28 september 2020 het materieel naar het westen van het land. Het N.T.M. heeft plannen voor nieuwbouw waarbij ook ruimte bedacht is om het logistieke verhaal van de bevrijding belicht gaat worden. Daarin past ook het tentoonstellen van ons materieel. Het wordt dan echter dusdanig opgesteld dat het de display kan verlaten verband houdend met uitleen of evenementen.
Heeft de Stichting 162 alle kennis in huis ?
Het antwoord is simpelweg “Nee”. Dat is bijna niet mogelijk omdat een locomotief, hoe klein dan ook alleen maar uit techniek bestaat. Je praat dan veelal ook nog over oude technieken die nog maar weinigen in Nederland beheersen. Hoe wordt daar dan mee omgegaan door de stichting ? Het gebrek aan specifieke technische kennis vwb lager- en loopwerk en diesel know-how werd opgevuld door externe museumorganisaties te benaderen. Zo werden achtereenvolgend de SGB uit Zeeland en dieselliefhebbers benaderd op genoemde zaken. Stuk voor stuk kundige mensen die het project verder wilde helpen. Daarnaast is gedurende alle jaren de werkplaats van de SHM steeds bereid geweest te helpen en kleine of grote zaken op ons verzoek te maken. In 2011 zelfs in grotere mate door het lagerwerk bijna in zijn geheel op zich te nemen, dit omdat door de grootscheeps renovatie van de SGB werkplaats en ziekte van de machinebankwerker van de SGB het lagerwerk daar niet kon worden afgemaakt. Een mooi gebaar en stukje samenwerking van diverse organisaties. Maar ook buiten deze clubs bleef en blijft het project mensen aanspreken en konden wij nieuwe vrijwilligers inlijven. En wat zeker niet vergeten mag worden is de sponsoring van kleine en grote bedrijven en zelfs instanties als Defensie die ons bij het transport van 27 juli 2011 assisteerde. Zonder hun hulp was het project nooit zo ver gekomen. Deze sponsoren zijn o.a. te vinden op onze Links pagina.
Hoe luiden de statuten van de Stichting 162 ?
Hoewel de statuten algemeen en ruim zijn geformuleerd heeft de stichting voor om zich met name te concentreren op de oorlogsperiode in Nederland en de eerste vijf jaar nadien. Het voormalige Engelse War Department en Amerikaanse USATC (USA Transportation Corps) die beide tijdens WO II in Europa veel spoorwegmaterieel leverde hebben de aandacht van de stichting. Naast het eigen materieel wordt er zorgvuldig gekeken naar het materieel dat elders verblijft of elders is onder gebracht. Dat betekent dat het zo nodig wordt verworven als het elders dreigt te verdwijnen.
Uit de statuten ;
Privacy verklaring
Klik HIER om onze privacy verklaring te lezen
Vragen ?
Stel die dan op vragen@stichting162.nl
Dank
Onze dank gaat uit naar de vrijwilligers, de bedrijven en andere niet zichtbare supporters, spoorwegliefhebbers met het hart op de goede plaats. Mede dankzij hen wordt de realisatie van projecten mogelijk. Ook danken we Ruben Reinderman voor het ontwerp van ons beeldmerk en onze internetpagina opmaak en Marijke Trienekens van kleurRIJKontwerp voor de bouw van de gehele website.
Wilt u een project steunen ?